Stuptuty

Stuptuty stają się podstawą mojego pszczelarstwa. Na równi z kapeluszem i podkurzaczem. I faktycznie ostatnio je zakładam do pszczół. Po doświadczeniach z ostatniego weekendu, uznałem, że będę to robił dopóki nie będę miał w każdym ulu czerwiącej matki. Ale do rzeczy.

Niestety wiosna nam się zepsuła, pogoda nie dopisuje, a pszczoły przez to są "gorsze", choć już i tak są złe przez moje działania. Jakby tego było mało, z uwagi na obawy sąsiadów musiałem pszczoły wywieźć jakiś czas temu spod domu. Przewiozłem 4 rodziny na działkę przyjaciół i liczyłem, że tam pszczółki się zadomowią. Niestety trochę się przeliczyłem. Pszczoły nie lubią stresu. Mogą wtedy zrobić głupie rzeczy. Do tego pogoda nie sprzyja unasiennieniu matek. Połączenie A z B daje nam zabicie matek przez rodziny (lub ich śmierć w transporcie)... Wszystkie 4 rodziny, które wywiozłem, 8 dni (chyba) po wywózce w czasie przeglądu okazały się bezmatkami... A na pewno przed wywiezieniem w każdej matka była, choć tylko w jednej była czerwiąca. Resztę po prostu wywiozłem, bo musiałem. W takim stanie w jakim były.
Chociaż w dwóch rodzinach teoretycznie mogą być matki, tylko nie unasiennione... z uwagi na kiepską pogodę... To byłoby chyba jeszcze gorsze, bo gdyby pszczółki miały takie matki, to być może nie w głowach byłoby im pielęgnowanie mateczników, a może i nawet by je zniszczyły. Na szczęście jedna rodzina miała sporo czerwiu i praktycznie jeden odbudowany korpus... żeby było śmieszniej odbudowany pod kątem 45 stopni do układu ramek. Był to pakiet ze starą matką z jednej z kupionych rodzin. I to właśnie w tej rodzinie na szczęście znalazłem mateczniki. Niestety - jak już pisałem wcześniej moje pszczółki są wyjątkowo złe gdy bronią swoich mateczników... Wiem, wiem... ten akapit jest dość "rwany" i nie zachowuje ciągu logicznego wypowiedzi... Ale takie też są moje wspomnienia tegoż przeglądu i dlatego Czytelnik będzie musiał jakoś poskładać ciąg zdarzeń sam z tych kawałków... Pszczoły były tak wściekłe, w sposób jakiego jeszcze chyba nie doświadczyłem. Wynikiem tegoż przeglądu było 29 odliczonych żądeł przez prawą skarpetkę i 14 przez lewą. Wysypałem po przeglądzie podobną ilość pogniecionych pszczół z moich butów roboczych, w których wtedy byłem, a które zapewne z uwagi na swój utrwalony przez długoletnią pracę zapach pobudzały pszczoły do ataku. Na myśl o moich "waniających" butach roboczych, co słabszych nerwów Czytelnik zapewne już mdleje... ale to było nic w porównaniu z jadem sączącym się przez skarpetki. Do tamtych żądeł trzeba było doliczyć kilka - na szczęście niewiele - "strzałów" w uda i ramiona. Łącznie doszło pewnie do około 50 żądeł tamtego dnia. Ale udało mi się wyjąć - a raczej wyrwać - po kawałku odbudowanej przekątnie woszczyzny z czerwiem zasklepionym i matecznikami do dwóch z pozostałych trzech rodzin. Czwarta - czy też trzecia z trzech pozostałych - z tego co pamiętam, była jednym z moich pakiecików do której podałem matecznik i w której stwierdziłem wygryzioną matkę. Nie dałem radę jej ratować, bo pewnie zginąłbym na miejscu gdybym został tam chwilę dłużej. Do tego w tej rodzinie dominowały trutnie. Uznałem, że przy garstce robotnic, bezmatku i sypiących się igłach w kostki, nie będę ratował rodziny, która i tak pewnie nie miałaby wiele szans... Żałuję jej, ale nie chciałem już tam zostać ani chwili dłużej. Mam nadzieję, że matki wygryzą się kiedy pogoda pozwoli im się unasiennić i uda się uratować wspomniane trzy z tych rodzin.

Jeżeli chodzi o inne pszczółki to dziś ostatecznie wywiozłem resztę mikrorodzinek spod domu. Z 4 mikropakiecików ostatecznie zrobiły się dwie, z czego w jednej od paru dni czerwi przepiękna matka-gigant. Przyznam, że tak dużej matki jeszcze nie widziałem. W drugiej rodzince jest nieczerwiąca matka z krótkim odwłokiem. Rodzina dostała rameczkę jajek i młodych larw. Zobaczymy czy założy mateczniki, czy też będzie trzymać przy życiu tą matkę, na której czerwienie ja raczej już nie liczę... W razie czego za parę dni, jak skończą się deszcze, a pogoda się poprawi dorzucę rodzince jakiegoś czerwiu na wygryzieniu i może kolejną rameczkę z jajkami, a tą matkę im zabiorę. Niestety pogoda jest zła od tak długiego czasu, że część matek nie zdoła się pewnie unasiennić...
Trzy z innych mikrorodzinek, których zrobiłem sporo, padły. A może pszczoły rozleciały się po innych ulach? Bo uliki w każdym razie były puste. Reszta jakoś sobie radzi, choć co do 2 nie jestem pewny czy mają czerwiące matki... A ile teraz mam tych rodzin? Nie wiem już sam, bo się zgubiłem, ale paręnaście... W większości to rodziny wielkości mniejszych czy większych odkładów. 2 rodziny są dość "solidne" jak na te podziały, które robiłem i może uda się, że wezmę z nich po 2 słoiczki miodu w lecie. Reszta zapewne spokojnie da radę się odbudować do końca roku. Może dadzą po ramce nawłoci? Niestety "walka" z dziką zabudową i wycofywanie starych ramek pozbawiło pszczoły tak cennej w czasie rozwoju woszczyzny.  Muszą na nowo odbudować gniazda i pewnie nie dadzą rady już tego zrobić na tyle prężnie i szybko, żebym miał z nich miodową "pociechę" w tym roku. Ale to nie ważne. Plan był mniej więcej taki, żeby potroić liczbę rodzin odpuszczając miód. I mniej więcej się to udało, choć gdyby pogoda się nie zepsuła matki, z tych rodzinek, które nie przetrwały, z większą dozą prawdopodobieństwa by się unasieniły i być może przetrwałoby ich więcej. Teraz najważniejsze jest to, żeby pogoda się poprawiła i żeby rodzinki zaczęły stabilizować swój żywot oraz żeby pszczelarz przestał im przeszkadzać. Wycierpiały od niego już wystarczająco wiele w tym roku!