Drugi przegląd w 2016 roku

W ostatni weekend zrobiłem drugi przegląd wszystkich uli (za wyjątkiem dwóch pod domem, dla których był to pierwszy przegląd). Jest bardzo różnie. Ale na pewno ogólnie rodzin nie można nawet przyrównać do zeszłorocznych przedwojennych - w porównaniu z tym samym okresem w zeszłym roku pszczół praktycznie w ulach nie ma. Tylko jedna rodzina daje się jakkolwiek przyrównać do tamtego stanu (jest to potomkini tej przedwojennej, która w zeszłym roku najwolniej dochodziła do siły, a ostatecznie zrobiłem z niej chyba 6 czy 7 małych rodzinek, które dostały w części własne matki, a w części elgony i VR'ki). Rodzina ma pełne 2 korpusy (WLKP 18) pszczół. Gdybym jej nie dodał korpusu to pewnie za tydzień pojawiłyby się mateczniki rojowe... Reszta jest bardzo różna - od dwóch uliczek do stabilnie ruszającej rodziny z blisko korpusem (18tką) czerwiu.

W czasie przeglądu zniosłem z pasieczyska jeszcze jeden ul. Była to rodzina z oryginalną matką przedwojenną. W czasie marcowego przeglądu była niewielka, ale ul był chyba najcięższy na pasieczysku. Po przeglądzie, w czasie którego zastałem pusty ul, zacząłem się zastanawiać czy poprzednio nie zastałem tam rabusiów...

Obecnie 3 moje rodziny mają mateczniki (ratunkowe lub z cichej wymiany).
Jedna to rodzinka na pasieczysku gdzie padły moje Buckfasty. Była tam garść pszczół, resztki niewygryzionego czerwiu i dwa mateczniki. Zostawiłem i niech sobie radzą.
Mateczniki są oprócz tego w ulach gdzie były dwie najbardziej dorodne rodziny przedwojenne z oryginalnymi matkami. Były to rodzinki utworzone w pierwszej kolejności wiosną 2015 roku jako średnie pakiety (oczywiście osadzone bez woszczyny lub na jedną ramkę).

Okazuje się więc, że 3 oryginalne matki przedwojenne nie doprowadziły rodzin do wiosny (choć w 2 pszczoły jeszcze walczą o przetrwanie).

Za to parę rodzinek utworzonych później w sezonie, które dochodziły do siły powoli ma się bardzo dobrze - a na pewno lepiej niż te wspomniane. Czy można wyciągnąć z tego wniosek, że mała młoda rodzina ma większy potencjał odporności na choroby, a im starsza rodzina tym jest on mniejszy? Doświadczenia ze świata mówią, że kluczowa jest przerwa w czerwieniu, a rodziny młode ogólnie mają się lepiej. Pytanie czy to z powodu młodych matek, czy z powodu stadium rozwojowego pszczelej rodziny, niezależnie od wieku matki. Cóż zobaczymy po kilku latach jak ta sprawa będzie wyglądać. Dla mnie ważne jest na dzień dzisiejszy tylko to, żeby pasieka była względnie samowystarczalna. A więc, żebym każdego roku był w stanie samodzielnie odbudować straty, a nawet zrobić mały progres.

Kilka rodzin rozpoczęło już budowę nowych plastrów, ale na razie w większości rodzin raczej wygląda to tak, że dopiero wymieniła (lub wymienia) się stara pszczoła, a więc jeszcze nie nastąpiła ekspansja pszczół w ulach.
Te prężniejsze rodziny (a wiele ich nie ma) rozpoczęły budowę komórek trutowych - ale wygryzionego trutnia jeszcze nie widziałem. W kilku rodzinach spóźniłem się z podaniem ramek i od powałki wisiały pojedyncze zaczerwione dzikie plastry (w większości z jajeczkami). Z bólem serca usunąłem je i podałem w to miejsce ramki. Ale taka sytuacja była może łącznie w 2 czy 3 rodzinach, a tych plasterków było na szczęście niewiele. Nie można na pewno porównać tego do usunięcia blisko 2,5 kg wosku z dzikiej zabudowy w poprzednim roku.

W jednej z rodzin 2 razy zobaczyłem warrozę... Cóż... powiedziałbym, że to na pewno ten sam roztocz na tej samej pszczole - przecież pszczoła miała paski, nóżki i skrzydełka, więc to musiała być ta sama!... Jeden z kolegów doradził opalitkować roztocza. Może to jest rozwiązanie, ale chyba nie byłoby łatwe do zrealizowania.

Niestety pszczoły mają niewielkie rodziny. To niestety źle wróży na możliwości podziału, a już na pewno na termin i siłę wykonywanych rodzinek. Mam kolejną nauczkę na przyszłe sezony. Pocieszam się, że dziś każda rodzina może liczyć na małe gniazdko na start, podczas gdy w zeszłym roku tworzone rodziny otrzymywały najwyżej 2 lub 3 ramki. Dziś całe macierzaki będzie można dzielić, a pszczoły od razu będą mogły wykorzystać podaną woszczynę.

Liczę na to, że w początku maja zacznę od podziału pierwszej rodziny, koło połowy miesiąca podzielę 3 lub 4 kolejne. A spora część pewnie będzie musiała poczekać do końca czerwca. Sezon się rozpoczyna i oby pogoda wreszcie się ustabilizowała. Mam nadzieję, że od początku maja realnie się poprawi.

Jako podsumowanie dopiszę znów tylko tyle, że jestem niezmiernie zadowolony ze stanu rodziny z warszawiaka. W tym roku zamierzam tych uli mieć sporo więcej i już widzę, że praca z nimi będzie mi się podobać. Ta rodzina praktycznie nie wymaga przeglądu czy poprawiania. Ciekawe czy wynika to z zalet tego ula, czy też po prostu "dobrze trafiłem" z genetyką.